Elh mèi de l’austeritat de la glèisa, las 144 estalas, o sètis de chanonges, aduson de chalor elh còr. Aquelas estalas, vougudas per lo papa Clemenç VI, seguèran mas instaladas a la debuta delh sègle XV. Las esculpturas son simplas, levat aquelas de las extremitats e aquelas de l’abat e de son prior arranda la pòrta. Chau ben comprendre que lais vivián tot eschàs una vintena de monges, e que totas aquelas estalas servián mas quand la comunitat s'amassava.
Elh mèi, òm vèi lo tombèl delh papa Clemenç VI : lo mausolèu de marbre negre seguèt refait elh sègle XVII per los mauristes qu’avián començat de restaurar la glèisa après de degradacions delh temps de las guèrras de religion. L’estatua jasenta, « le gisant », de marbre blanc, es d’origina. Lo mausolèu soliá èsser cintat d’estatuetas que representavan la familha d’aquelh papa ne'n rèsta d’unes fragments dins la sala delh Tresaur, elhtanben elh musèu Crozatier vas lo Puèi.
Los autars, lo màger amais aqueles de las chapèlas, datan delh sègle XVII. L' autar-mèstre escond l’autar primitiu, bèla taula de pèira que la pòdon descubrir en badar un placard darrièr l’autar. Lo grand crucific e los sobregrands « candelabres » son datats de 1740.
Dos retaules de la chapèlas son dignes d’interès : lo promièr, dins la chapèla tochant la tor Clementina, mòstra un chavalièr presentat aus mauristes per de personatges de Cort ; l’autre, dins la chapèla vas l’entrada delh latz de la claustra, representa una Pentacòsta. Aquelh fasiá partida d’un genti retaule d’epòca Loís XIII qu’ornava la chapèla delh Collègi e que lo botèran aquí quand la chapèla seguèt despotentada per faire de bastiments Plaça delh Resson.